Volgens de Griekse mythologie was er eerst sprake van een gouden tijdperk. Vervolgens stal Prometheus het vuur, en gaf het aan de mensen, ondanks de wil van oppergod Zeus, die consequenties voorzag. Als straf liet hij niet alleen Prometheus ketenen en dagelijks zijn lever uitpikken, maar creeerde hij ook Pandora. pandora betekent ‘alle gaven.’ De vrouw was niet alleen mooi en wijs, want aan haar werd een kist meegegeven. Zeus stopte hier alle ziektes, virussen, en kwaden in, en beval haar de kist niet te openen. Na haar huwelijk met Prometheus’ broer kon zij haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en zo geschieddde dat de noisoi ontsnapten, die de mensheid ziek maakte. Net op tijd maakte Pandora de doos dicht, waardoor de hoop behouden bleef. 

Ook in de Bijbel ontstond ziekte als een straf van god. Naast de zeven plagen die de wereld tartten nadat Mozes Egypyte niet mocht verlaten, zien we dit in het verhaal van de zondvloed. Noach bouwde de ark, en slechts hij en zijn familie ontsnapten aan het water en de pest. Na veertig dagen stuurde hij een duif uit, op zoek naar land. God zag wat hij gedaan had, en toonde berouw. Noach kwam aan land, bracht een offer, en God schonk de regenboog als belofte, als verbond tussen God en mens, dat er nooit meer een zondvloed plaats zou vinden. 

Ook volgens de Cherokee, een stam uit het noorden van de huidige verenigde staten, werden door toedoen van de mensheid ziekten de wereld in geholpen. Er was een gouden tijdperk, waarin mens, dier en natuur harmonieus samenleefden. De dieren spraken nog, en de mens kon hen verstaan. De mensheid groeide echter, en zij verjoeg de dieren uit hun gebied. Ook slachtten zij de dieren. De dieren besloten tot een vergadering. Op deze vergadering zeiden de beren dat zij hun klauwen en tanden zouden gebruiken om de man aan te vallen. Alle andere diersoorten bedachten om de beurt een ziekte, die de mensheid zou raken. De planten, op hun beurt, zagen de ziektes om zich heen en bedachten per ziekte een medicijn. Ook hier won compassie het van de wraak der dieren. De mens werd gered. 

Loviatar is volgens de Finse mythologie de blinde dochter van Tuoni, de god des doods. Zij werd zwanger van de wind, en droeg negen jaar lang negen zonen in haar schoot. Geen enkele priester wilde haar zonen dopen, en bij hun geboorten vormden zij alle negen een hoofdziekte, één werd koorts, een ander de kanker, enzovoorts. De mythe vertelt dat Loviatar uiteindelijk een tiende kind baarde, een dochter, die de vloek en de angst van de mensen zou verlichten. 

In het oude Egypte was de zonnegod Ra de mensheid beu. De mensen, op hun beurt, deden afstand van Ra en begonnen andere goden te vereren. Als straf creeerde Ra Sekmet, half vrouw en half leeuwin. Sekmet zwierf door Egypte, en blies haar giftige adem over het land. De begroeiing verging, en de Egyptenaren stierven aan ziektes. Ra zag de verwoestende consequenties, en toonde berouw. Sekmets bloeddorstigheid was echter niet te temmen. Ra verzamelde 70.000 vaten bier, en voegde hier kleurstof aan toe, waardoor het bloed leek. Sekmet dronk in één teug alle vaten leeg, en viel in een diepe slaap. Ra creeerde vervolgens nieuwe goden, die de mensheid zou beschermen. Maar ziekte en verval zou voortaan deel uitmaken van het leven. 

In het Hindoeïsme is Shiva de god van creatie, dood en nieuwe creatie. Volgens het hindoeïsme was hij als enige van de goden niet uitgenodigd op het  paardenofferfeest van Daksha, zijn schoonvader. Shiva achtervolgde uit woede de prooi, en terwijl hij dit deed viel een zweetdruppel op de grond. De zweetdruppel werd een koortsachtig, roodgeoogd wezen, genaamd ziekte. De goden zeiden: dit wezen is te verwoestend. Deel het in negen, en schuif bij ons aan. Gedeeld kunnen wij hem dragen.