‘Hij slaapt overal’, zegt Angelo, de Azteek met de lange manen. Zijn vijfjarige zoon legt hij slapend neer op de bar terwijl hij zijn favoriete nummer, Lacryma nera, aanvraagt bij de band die speelt
in de open lucht. De zwarte traan komt uit een zwarte ziel, legt hij uit. En de zijne is pikzwart.
Het is de melancholie van de Mexicanen. conquistadores; verbannelingen; onderdrukten; overwinnaarsen en verslagenen. Van mayakoningen; priesters; missionarissen; offeraars en
geofferden. En nooit werd een zwarte geest beter verbloemd dan door de de kleuren van Mexico.
Soffro la inmensa pena
de tu extravío,
siento el dolor
profundo
de tu
partida
y lloro sin que
sepas
que el llanto
mío
tiene lágrimas
negras,
tiene lágrimas
negras
como mi
vida.